Volgens artikel 4 van de algemene wet inzake rijksbelastingen hangt het van de omstandigheden af waar iemand woont (dan wel een lichaam is gevestigd).
Als iemand woont in het ene land en werkt in het andere land zal in beide landen gekeken worden of de persoon aldaar woont. Daarbij is het van belang dat er geen conflict ontstaat, zijnde dat beide landen dat claimen. Dan bestaat immers het gevaar van dubbele heffing. Dan biedt de zogenaamde 'tie-breaker rule' uitkomst en wordt afhankelijk van de persoonlijke omstandigheden de woonplaats bepaald.
In de jurisprudentie worden met name de navolgende omstandigheden van belang geacht:
- het ter beschikking hebben van een duurzame (ingerichte) woning;
- de verblijfplaats (woonplaats, arbeidsplaats of 'schoolplaats') van gezin of familie;
- de plaats waar arbeid wordt verricht;
- de plaats waar geldopnamen of creditcardbetalingen worden gedaan;
- het gas-, elektriciteit- en waterverbruik;
- de plaats waar bankrekeningen of beleggingen worden aangehouden;
- de plaats waar verzekeringen zijn afgesloten;
- de plaats waar medische behandelingen worden ondergaan, zoals bij huisarts, tandarts en fysiotherapeut;
- een lidmaatschap van (sport)verenigingen, charitatieve instellingen, kerk, rotaryclub en dergelijke;
- de deelname aan winkelacties;
- de plaats waar getankt wordt;
- de plaats waar abonnementen worden aangehouden;
- de plaats en het gebruik van de telefoonaansluiting;
- de vraag of de natuurlijke persoon fiscaal inwoner is van een andere staat.
