Wanneer u geen afstammelingen heeft, vererft uw vermogen volgens de wet naar overige familieleden zoals ouders en/of broers/zussen. Wellicht heeft u zelfs de erfgenamen al netjes benoemd in uw testament. Een aanzienlijk nadeel in zulke gevallen is de (erg hoge) erfbelasting. Weinig aan te doen zo lijkt het.
Toch valt eens na te denken over het volgende. Een ‘partner’ heeft namelijk een vrijstelling voor de erfbelasting van bijna € 650.000. Mocht de verkrijging daarboven komen, vererft het alsnog tegen veel gunstigere tarieven. Men is al partner voor de erfbelasting wanneer men minstens 5 jaar heeft samengewoond, of al na 6 maanden wanneer u ook een samenlevingscontract afsluit. Alle reden dus om daar eens over na te denken.
Onlangs kwam een dergelijke situatie ook voor de rechter. In die situatie was er sprake van 3 samenwonende zussen. 1 zus overleed en 1 andere zus stelde ‘partner’ te zijn omdat zij al minstens 5 jaar had samengewoond. Dit ging fout: er waren namelijk meer ‘gegadigden’ voor de kwalificatie als partner (de andere zus). In zo’n situatie is er dan geen partner.
Dit was goed gegaan als men een samenlevingscontract had opgesteld. Dit klinkt nogal wat zwaar, maar zo hoeft het absoluut niet te worden ingestoken. Enkel de strekking dat u als ‘partner’ bijdraagt in de dagelijkse boodschappen, is daarbij al voldoende. Iets wat zonder samenlevingscontract ook een vanzelfsprekendheid zou zijn.
